De Zaanse fabriekswanden, de eindeloze rijen van steen waarachter arbeiders zwoegden, zijn verdwenen. Fabrieken die elke dag grote groepen arbeiders opslokten en aan het eind van de middag weer lieten gaan, zijn verdwenen. In de Oostzijde hebben ze plaats gemaakt voor woningbouw. Hierboven de vroegere fabriek van Albert Heijn waar chocolade werd verwerkt. Waar mannen in hun hemd stonden te zweten naast stampende machines. Ik kan het weten want ik kwam twee maal per week in de fabriek om schoon te maken.

Tom Tulleken heeft een boek geschreven over de plek waar hij is opgegroeid: de Rosmolenbuurt. De titel van het boek verwijst naar de namen van de pakhuizen die langs de Zaan stonden. Het boek vertelt afwisselend de geschiedenis van dat stukje Zaandam en van zijn jeugd in die buurt. Mooi is zijn beschrijving van de beide zijden van de Oostzijde, eind vijftiger en begin zestiger jaren, toen er nog veel overeind stond wat nu allemaal verdwenen is.

In een afgeladen raadszaal van het gemeentehuis in Zaandam werd door schrijver Henk Roovers het eerste exemplaar van het boek Op Historische Gronden, de geschiedenis van een Zaandamse gracht in nationaal en internationaal perspectief, overhandigd aan Greet, zijn muse. Aan het boek heeft hij achttien jaar gewerkt en het is een monumentaal boek geworden. Het is niet alleen een boek over de Bloemgracht geworden, maar het is een verhaal over de handelaren die er woningen bezaten en over de handel die hen met de wereld verbond.

Ik ben geboren op 1 maart 1928 in het St. Jan ziekenhuis, maar nog in het oude St. Jan in de Oostzijde. Van huis uit waren we niet katholiek, maar m’n moeder zei altijd “die nonnen zijn er 24 uur, dus wij gaan naar het St. Jan”. Dhr. Bosman Van de Bosman-kant heb ik m’n overgrootvader nog gekend, m’n vader heeft zelfs z’n betovergrootmoeder nog gekend. De Bosmannen hebben de goeie genen, die worden allemaal oud.