Begin jaren ’60 kaart de directeur van de sociale dienst dhr. W. Geerts, de noodzaak aan van een eigen gebouw voor de ouden van dagen, zoals deze groep ouderen dan nog wordt aangeduid. Ook de Algemene Bond van Ouden van Dagen luidt in juni 1960 de noodklok door te stellen dat de tot dan toe gebruikte gelegenheden, zelfs de raadzaal van het gemeentehuis werd hiervoor gebruikt, onvoldoende gelegenheid biedt voor de ontspanning van de bejaarden.

Als je in Zaandam de naam Dirk Prins laat vallen weet iedereen wel dat je het Wijksteunpunt Dirk Prins bedoelt. Maar als je vraagt wie deze Dirk Prins was blijft het antwoord meestal uit. Dirk Nicolaas Prins is geboren op 22 april 1913 als zoon van Nicolaas Prins en Trijntje Groen. Hij woonde op het Papenpad nr. 11, naast de Oud Katholieke Kerk. Vader Nicolaas was wagenmaker. Na zijn schooltijd heeft de jonge Dirk zich nog een tijdje bezig gehouden met de verkoop van fietsen maar hij stapte al snel over naar de Artillerie Inrichting waar hij bij Personeelszaken kwam te werken.