Prof. Hugo de Vriesstraat
Hugo de Vries (Haarlem, 16 februari 1848 — Lunteren, 21 mei 1935) was een Nederlands bioloog, botanicus en een van de eerste genetici.
De Vries was de oudste zoon van minister van Justitie Gerrit de Vries Azn (1818−1900) en M.E. Reuvens (1823−1914), een dochter van de Leidse hoogleraar archeologie C.J.C. Reuvens (1793−1835). Na het Gymnasium Haganum studeerde De Vries vanaf 1866 biologie aan de Universiteit Leiden. In 1869 ontving hij een gouden medaille voor zijn antwoord op een prijsvraag van de Rijksuniversiteit Groningen over de invloed van de temperatuur op wortels. Op dit onderwerp promoveerde hij in 1870 tot doctor.
Hij was hoogleraar in de plantkunde aan de Universiteit van Amsterdam en in 1901 een van de drie herontdekkers van de wetten van Mendel.
Nog in hetzelfde jaar van zijn benoeming tot lector werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de fysiologie en de anatomie gevolgd in 1881 tot de benoeming van gewoon hoogleraar. Zijn oratie in 1878 ging over ‚De ademhaling der planten’. Vanaf 1880 gaf hij onder meer college over de variabiliteit van planten. Als hoogleraar gaf hij vooral college in de geneeskunde en de farmacie.
In 1891 richtte De Vries samen met Jan Ritzema Bos de Nederlandsche Phytopathologische Vereeniging (tegenwoordig de Koninklijke Nederlandse Plantenziektekundige Vereniging) op.
Hij werkte in de Hortus Botanicus Amsterdam en werd in 1896 tevens directeur hiervan. Onder zijn leiding werd de Hortus sterk uitgebreid. In de plantagebuurt te Amsterdam bevindt zich het voormalige laboratorium van Hugo de Vries dat hem geschonken werd ten tijde van zijn mogelijk vertrek naar de Columbia-universiteit in Amerika. Het monumentale gebouw ligt voor de Hortus Botanicus en is ook bekend als het Hugo de Vries-gebouw of Hugo de Vries-laboratorium. Het gebouw is ontworpen door JM van der Meij en kan worden gezien als het eerste gebouw in de Amsterdamse stijl.
In 1918 ging Hugo de Vries op zeventigjarige leeftijd met emeritaat. Hij ging wonen in villa ‘De Boeckhorst’ in Lunteren en richtte in de naastgelegen villa, ‘De Driest’ een laboratorium en proeftuin in. Hij bleef er werken en publiceren tot zijn overlijden in 1935. Hugo en zijn vrouw zijn in Lunteren begraven. Zijn villa ‘De Boeckhorst’ heet nu parkhotel Hugo de Vries. Zijn laboratorium is aan de buitenzijde vrijwel onveranderd.
Bron: Wikipedia
