We kennen Freek Engel allemaal, dat hoop ik tenminste, als schilder, een romantisch schilder. Vooral bekend als schilder van koeien in een landschap. Er wordt wel gezegd dat hij eigenlijk te laat is geboren want de romantische periode was eigenlijk al voorbij. In zijn tijd kwam de fotografie op en de schilder Engel pakte die nieuwe vinding op. Maar waar had hij zijn studio? Volgens het boek ‘Freek Engel (1872-1958) De wereld van weiden en water’ van Henk Heijnen1, was het min of meer een voorwaarde die zijn aanstaande schoonvader de industrieel J.

Gelukkig zijn er nog echte artiesten die op straat hun kunst laten zien. Als ik ze tegenkom maak ik een plaatje en kan ze hier laten zien. Deze waren te zien in de omgeving van de Graffittiplek bij de sportvelden langs de Gouw. Geen idee wie deze artiest is of artiesten zijn. Petje af.

Toen ik het plaatje zag dacht ik nog ‘Gerrit de Jong?’ of een andere Zaanse kunstenaar, maar het bleek van de Amerikaan James McNeill Whistler te zijn. Whistler woonde het grootste deel van zijn leven in Groot Brittanië en bezocht in 1889 Holland. Hij bracht ook een bezoekje aan de Zaanstreek getuige deze ets die in The Library of Congress te vinden is. Ik wil ‘m toch even laten zien.

Jan (Johannes Sixtus Gerhardus) Verkade, geboren in 1868 in Zaandam, was de zoon van Ericus Verkade en Eduarda Thalia Koning. Ericus Verkade was de oprichter van Stoom-Brood en Beschuit-fabriek ‘De Ruyter’.Het gezin van Verkade had zeven kinderen waaronder Jan die als schilder bekend werd en Eduard die toneelspeler werd. Jan groeide op in een artistieke omgeving, vader schilderde en in moeder’s familie kwamen enkele bekende schilders voor. Jan zijn broers Ericus, Arnold en Anton kozen voor het bedrijf vader Verkade.

Soms heb ik er een tijdje genoeg van, van het schilderen. Maar dan opeens is er een beeld dat ik graag wil vastleggen. Het bleek de aanloop naar een serie werkjes waarin mensen ergens naar kijken. Verder valt er weinig te zeggen.

Uit de massa foto’s die Simon Theewis heeft geschoten hebben we een kleine selectie gemaakt. Hier zien z’n kijk op etalages: Omdat hij zo gek is op Flamenco: Zonder titel

Zo af en toe kom je het wel weer eens tegen ‘ut Zaens’. Als je uit de Zaanstreek komt ‘bekt’ het wel lekker dat ouwe Zaans. Marie Klei schreef voor het Noordhollands dagblad ‘Kleidoifie’, wekelijks een stukje Zaanse taal met wat actualiteit. Laatst sprak ik met mevr. Gulik, zie onder de rubriek mensen, ook een liefhebber van de Zaanse taal. In het Zaans Namen Lexicon van Dick Kerssens zag ik een stukje uit het stuk ‘de Gouden Bruiloft’ van het duo Woudt en Breeuwer.

Een mens moet een hobby hebben en ik vind schrijven een leuke bezigheid, vooral over de geschiedenis van de Zaanstreek. Maar zo af en toe moet je ook ‘s wat anders doen; en dan schilder ik. De tijd is rijp om er maar wat ‘s van te laten zien. Het begon met een schilderij van de bekende Zaanse schilder Jan de Boer dat ik zo mooi vond dat ik besloot het na te schilderen.

Van zaterdag 28 mei tot 2 juni werd in de Bullekerk, Westzijde, een expositie gehouden van amateurkunstenaars. De deelnemers waren: Inge Kan Dirk Kruit Hilde Wendth Leny van der Woude Mada Gräfe Manja Markies Trijntje Munters Trix van de Berg Wies Bast Tijhaar Wil Kruit En allemaal in het kader van ‘Toon je kunst in juni’. Wat is het toch een mooie kerk die Bullekerk en wat een ruimte om in tentoon te stellen.

In de gemeenteraad werd er onlangs gesproken over kunst die uit de openbare ruimte verdwenen was. Die kunst zou terug moeten komen vond men. Als er één beeld is geweest dat een onwaarschijnlijke comeback heeft gemaakt is het wel De Houtwerker van Slavomir Miletić geweest. De Houtwerker “ies goed bield”, zei Miletić. Daar had de maker wel gelijk in, maar dat gelijk kreeg hij niet direct nadat hij het beeld had gemaakt, dat duurde nog een tiental jaren.

Vorig jaar had Hilde Wendt een expositie in de De Bieb in Zaandam. De perfecte plek om te laten zien wat het lezen van een boek met je doet, wat het je kan geven. Wat vertellen de beelden je die de schrijver oproept, hoeveel vul je uit je eigen ervaringen in bij het lezen. Hilde verwijst o.a. naar de schrijver Tim Park die in een interview vertelt dat, “Hoe ver de plot ook van je eigen ervaring af staat, toch doorkruist het verhaal je leven: het kan geruststellend zijn, zenuwslopend, saai, opwindend, uitdagend, ongelooflijk; het kan je ongeduldig maken, het kan je helpen of juist niet.

Fietsend langs de Gouw op weg naar het tunneltje onder de Koningin Julianaweg kijkt iemand je van ver al aan. Compliment!

Co maakt in zijn studio stillevens met glaswerk; flessen, potjes, van alles. Ze hebben geen titels, ze zijn er. Voor informatie: j.plomp1 [at] chello.nl