Verkiezingen
Ruud Meijns
Verkiezingen 2017, tamme boel, het meeste loopt via sociale media. Bla-bla-bla-bla, talking heads op het beeldscherm, verkiezingsborden en het plakken verdwijnen. Ik kan me nog herinneren (ja, opa vertelt) dat katholieke jongeren bij ons de bordjes van de CPN van de deuren sloegen. En dat wij, als we de kans schoon zagen, de KVP bordjes eraf sloegen bij hen in de straat. Je nam het sentiment van je ouders mee. Na de verkiezingen was dat allemaal weer over, maar eventjes was er strijd.
Nog vroeger was er nog meer strijd. In de jaren ’30 klaagden gemeentebesturen dat er zoveel op straat gekalkt werd. Ploegen trokken er ‘s nachts op uit om de straten vol met leuzen en namen te versieren. Nu zie je dat alleen nog bij bergritten in de Tour de France. Ik heb wat foto’s opgedoken die daar een voorbeeld van zijn.
Wat ik zo mooi vind is dat er foto’s van genomen werden. Trotse mannen die er een nachtje voor over hadden om hun partij vooruit te helpen. Amsterdam, jaren ’20 en u ziet wel voor wie ze zijn.
Volgens het bijschrift is dit in Wormerveer. Er wordt een grote hamer en sikkel op de straat gekalkt; de communisten.
En dan nog ééntje; de plakploeg van de Zaanse S.D.A.P. in 1925. De man die rechts achter het bord zit, met de hoed, dat is mijn opa Gerhardus Meijns.
Foto’s: Zaanse Encyclopedie, GeheugenvanNederland.