Rock aan de Zaan, deel 2
Ruud Meijns
Es geht los
Drummer Ruud Meijns (in de krant1):
Onze manager en dirigent was Siem Vonk. We repeteerden in de voorkamer van de ouderlijke woning van Vonk, in de Czaar Peterstraat in Zaandam. We traden regelmatig op in de Zaanstreek, ik herinner me de Jonge Prins in Wormerveer, en de zaal van de Lindeboomschool in Koog aan de Zaan, en een enkele maal buiten de Zaanstreek, onder andere op een feestavond in kamp Bakkum samen met “The Allround Players” van Ed Vermeulen.
Onder welke naam we speelden is mij ontschoten. We traden ook op voor weeskinderen van Oosterweide, waarbij we voor de stemming clowneske valpartijen en blokfluiten met talkpoeder tussen de muziek inlasten, met veel lawaai en vallen.
Een paar maal voor bejaarden en dit in samenwerking met Coca-Cola die dan voor zonnekleppen en versnaperingen zorgde. Als we opkwamen zagen we een zaal vol cola-zonnekleppen. De meeste sliepen al.
Door het wegvallen van de drummer werd ik als zodanig ingeschakeld. Via The Rollers, volgens mij De band van dat moment in de Zaanstreek, kon ik van Ed Vermeulen (op de foto 2e van links), een overtollig drumstel kopen en was ik drummer. Gelukkig niet voor erg lang want ik had dan wel ritmegevoel maar absoluut geen techniek en was altijd blij als een nummer afgelopen was. Doodmoe probeerde ik m’n armen te ontspannen, maar de tijd was altijd tekort. Siem Vonk had de gewoonte te dirigeren, hoewel het volgens ons niets bijdroeg aan het succes. Maar wij wilden meer en een rockgroep met een dirigent vonden we niks dus – uit elkaar.”
Blue Rocking Strings
Arnout Rol (in de krant1):
,,In 1961 speelde ik klarinet in een bandje genaamd “The Blue Rocking Strings”. De andere bandleden waren Jan Abbing (sologitaar en zang), Nico Bakker (gitaar), Jan Krook (gitaar), Ruud Meijns (drums), en de zangeressen Jolanda Vergouw en Mieke Schneider en basgitarist Arjan Hooft. Jan Hos was ook betrokken bij de organisatie rondom de band.
Arnout Rol weer. Het bandje kwam voort uit een schoolorkestje van de toenmalige IVO-school in Zaandam, waarin Jan Abbing, Nico Bakker en Arnout Rol destijds (1960) speelden, eerst onder de naam “The IVO Rocking Stars” en later onder de naam “The Blue Rocking Stars”.
Nico Bakker (geheel links met gitaar) in 1960 tijdens de IVO-school periode.
The Flyland Four
Via de ULO met vriend Ed Eijchenberger en een buurjongen vormden we nog een tijdje The Flyland Four (naar de Vlielandstraat waar Ed en de buurjongen woonden). De bas was een echte theekist en ik geloof dat we een keer in de Lindenboom gespeeld hebben in een revue van volleybalclub De Molenwiek.
In deze revue trokken we over de wereld en speelden de muziek die bij een stad paste. We eindigden in Amsterdam met ‘Aan de A’damse grachten’. Enkelen van ons groepje waren bij Hawai al achter een palmboom in slaap gevallen (drank). Die jaargang van openbare ULO-school aan de Vlielandstraat kende ook nog Henny van Wijngaarden (later RF) en Henk van der Wissel (later Rocking Idolaters) foto.
Les Routiers du Jazz
Een aardig intermezzo vormen de bezigheden van Dick Eichenberger, de broer van Ed. In die tijd was hij bassist in voornoemde jazzformatie. Als wij bij de buren met de Flyland Four repeteerden konden we soms zijn studie aan de bas horen. Favoriet was bij ons Het Wilhelmus dat hij zong en op de bas zichzelf strijkend begeleidde.
De formatie trad wel op, denk ik, maar er is niets bewaard gebleven. Memorabel was het optreden in de tribune van het KFC veld, dat nu onder de Coentunnelweg ligt. Ed en ik waren er bij. Volgens mij ook de dochter van loodgieter Deyle. Zij was zangeres van de band en werd door elke jongen begeerd. De drummer was Theo. Theo had al een paar biertjes op en was vol vuur en vlam toen hij aan z’n solo begon. Probleem was dat hij tijdens z’n solo geen maat hield en wij hem met flink maat stampende voeten terug in het stuk moesten brengen. We hadden het hele voetbalveld incl. de tribune voor onszelf.
In die tijd zijn we ook nog op vakantie naar Frankrijk gegaan d.w.z. Dick en Ed Eichenberger, Carl Kalf (trompettist) en ik. Met de Renault Dauphine van Pa Eichenberger. Het was wel wat krap incl. bagage en tent.
We zijn tot Fecamp gekomen meen ik. De eerste avond kwamen we laat op de camping aan, zetten de tent op en gingen het dorp in. De volgende morgen werd ik wakker en merkte dat m’n hoofd binnen en m’n lijf buiten de tent lag. We stonden op een hellinkje. Veel Benedictine gedronken, ruzie gekregen met een snackbarhouder die dacht dat we Duitsers waren, DE oorlog zat er daar nog goed in (kwam goed).
Ik zat toen al niet meer op school (denk ik), maar ik kende iedereen van de ULO waar Ed Eichenberger, Henny van Wijngaarden, Henk van de Wissel, Marieke Schneider en Jolanda Vergouw ook allemaal op zaten of hadden gezeten. Zo komen die bandjes bij elkaar.