Punk aan de Zaan 3
Ruud Meijns
André, ook een punkvriend uit Zaandam vroeg toen een keer of ik met hem een pand wou kraken waar we in het weekend dan zouden kunnen wonen, tja en van het een kwam het ander dus in samenwerking met mensen van de kraakbeweging uit de Zaanstreek hebben we toen op 26 oktober 1980 in de Westzijde het pand van Sabel verffabrieken gekraakt.
In het begin woonde we zomaar op een kamer in het grote kantoorpand en had nog niemand een echte eigen kamer en werd gekookt om de beurt, maar dat werkte niet echt want als de ene die moest koken er zomaar niet was had je geen eten, dus vanaf die tijd kookte ik mijn eigen potje wel en als één van de oudste bewoners stelde ik ook een schoonmaak rooster samen omdat anders er niet schoongemaakt werd en dat is niet prettig wonen.
Na een paar maanden had een ieder zijn eigen kamer, ik ook en heb toen mijn persoonlijke spullen bij mijn vader maar opgehaald omdat het grootste gevaar op een ontruiming wel voorbij was. Daar heb ik wel de mooiste tijd beleefd, elk weekend wel naar een concert in Zaandam of ergens anders in Nederland toe.
In de Stationstraat in Zaandam woonden 3 vrienden van mij in een gekraakt pand waar ook een kraakcafé gevestigd was en waar elke maandag avond kraakspreekuur was en waarin ook demonstraties naar bijvoorbeeld Dodewaard (foto Ben Hansen), Kalkar, Amelisweerd, en diverse Onkruit acties werden georganiseerd en het kraken van panden in o.a.Zaandam en ook als er ergens een ontruiming was dan gingen we daar verzamelen en dan naar, bv. Amsterdam bv. Grote Wetering, Lucky Luyk, Prins Hendrikkade en in Nijmegen en in Haarlem.
Ik ben toen met o.a. The Ex uit Amsterdam en een paar bandjes uit Wormer in 1981 naar Bologna geweest in Italië omdat er een jaar daarvoor door fascisten een bomaanslag was gepleegd op het treinstation van Bologna en er toen dus een manifestatie was met lokale punkbandjes en The Ex en Svâtsox.
Maar aan de andere kant was het ook een tijd waarin “men” ook weinig begrip voor Punx had, zelf ben ik in Amsterdam twee keer en in Zaandam ook in elkaar geslagen juist omdat je er anders uit zag, terwijl er vele mensen keken werd er géén hand uitgestoken om mij te helpen, integendeel een winkelier vroeg of ik niet ergens anders kon gaan staan omdat hij bang was dat zijn ruit kapot zou gaan terwijl ik een paar keer tegen zijn ruit werd aangeduwd alvorens ze mij tegen de grond werkten en probeerde mijn Dr. Martens te stelen.
Vooral in Zaandam had je last van “Bikers” van de plaatselijke chopperclub en ik weet ook nog dat we een keer uit een kroeg “t Slop” via de achteruitgang konden ontsnappen aan de Hells Angels. En een keer dat we géén drinken kregen in een kroeg (Het Vraagteken) terwijl anderen wel kregen en toen we daar wat van zeiden werden we er “uitgeslagen”.
Ook werden vooral in het begin dat we in het gekraakte Sabel pand woonden een aantal keren stenen door de ramen gegooid en zelfs één keer werd aan de achterkant een brandbom naar binnen gegooid net naast het bed van Marijke die daar lag te slapen, nou grote paniek natuurlijk kan je begrijpen gelukkig konden we het snel blussen maar de schrik zat er goed in.
Tja, en een keer toen er een feestje was in de Vrije Keijzer in Amsterdam kwamen er opeens een groep fascistische skinheads naar binnen gestormd om de
overwinning te vieren dat de Centrumpartij van Janmaat een zetel had gewonnen. Tering dat was schrikken ze sloegen alles kort en klein totdat ze er uitgewerkt werden door ons na van de eerste schrik bekomen te zijn. Ook een keer in de trein naar Zaandam een keer van die klote fascisten stonden daar te siegheilen totdat er één via de trein ons aan de achterkant verraste en ik een mep van een gummilat kreeg maar die vlogen we in de trein achterna en vlak voordat hij uit de trein kon springen hebben we hem met een paar kettingen op zijn kale harses geslagen totdat de smeris binnenkwam en onze kettingen in beslag namen, maar die deden niets tegen die eikels die op het perron stonden.