Punk aan de Zaan deel 2
Ruud Meijns
Te gek vond ik het toen ik daar de eerste keer binnenkwam, allemaal punx zoveel had ik er nog nooit tegelijk gezien, wel een stuk of vijftig, nou dat was vanaf toen natuurlijk elk weekend daar naar toe op de fiets uit Assendelft .
Allemaal bandjes uit de zaanstreek de “Saen Punx” met namen als bv. The Giants, The HeMa’s, The Nixons, The V&D’s, Agitatorz, Hilversum 5. Er werden blaadjes verspreid waarin recensies van concerten en discussies gevoerd over bv. Concerten, politieke statements werden verdedigd cq bekritiseerd.
The Hema’s
The Ex
The Nixons
De Saense versie heette Strijdzweet, gemaakt door opa Normaal alias Ewoud de Groot. Het werd afgewisseld met Bandjes uit Alkmaar, (fanzine – Blad)- Wanda’s, Rotterdam The Rondo’s Rode Wig, Tandstickor Shocks.(fanzine Raket)Utrecht – Utreg Punx Rakketax, Obnoxious, Nixe, Lullabies, Haarlem – Neopunx, Amsterdam – The Ex, Nitwitz, Workmates, Ketchup.(fanzine oa Coeckrandt) en Wormerpunx, o.a. Exeem, NV Le Anderen, Svätsox (fanzine Kluk kluk), en natuurlijk “grote bands zoals Speedtwins, Crass, Vice Squad en UK Subs, en allemaal andere bandjes als Normaal, The Nits, Doe Maar, The Scene, Noodweer.
Svâtsox
Na verloop van tijd wou Paul steeds minder vaak mee naar Zaandam en dan ging ik gewoon alleen ten slotte waren een hoop van de punx daar min of meer m’n vrienden geworden en ik vond het te gek daar die sfeer, géén domme vragen over je uiterlijk en de muziek was ook te gek. Ook de graffiti vond ik een manier om je gedachtegoed te delen, dus het dorp waar ik woonde werd regelmatig getrakteerd door mij op leuzen en bandnamen, dit tot ergernis van sommige middenstanders, oeps !!
Ondertussen kwam ik ook steeds meer in aanraking met de kraakbeweging want die was ook in de Zaanstreek heel actief, vooral na 30 april 1980 begon mijn interesse te groeien.
Rakketax
Toen ik in oktober 1980 naar een demonstratie tegen de aanleg van de metro in Amsterdam was gegaan werd ik en vele anderen die meeliepen in de demonstratie op de Elandsgracht omsingeld door de ME en moesten we noodgedwongen zittend op de straat afwachten op wat er zou gaan gebeuren, nou dat hebben we geweten .
Dirk met souvenir van de ME
Plotseling kwamen als uit het niets allemaal stillenop ons af en werden we allemaal ruw gearresteerd en het bureau op de Elandsgracht ingesleurd, de hele trap zat onder het bloed en mijn arm was door de hardhandige arrestatie gebroken waardoor ik later met de ambulance werd afgevoerd naar het ziekenhuis, wat enigszins mijn geluk was want sommige zaten er wel bijna een week.
Nou dat begrepen ze helemaal niet in dat “boerengat” waar ik woonde – wat moest je daar ook doen, zei men. Dit was ook weer een bevestiging dat ik het – kortzichtige, kleingeestige – dorp ontgroeid was en weg wou uit dat “gat” het werd tijd dat ik naar Zaandam vertrok daar was ten minste meer begrip.