Herman Oomen
Ruud Meijns
Zijn volledige naam is Hermanus Jacobus Maria, dat laatste omdat hij in mei is geboren; mei is de maand van Maria. “Een echt katholiek gezin”, zegt Herman Oomen, “we waren met negen kinderen thuis”. Hij is geboren op 26 mei 1946 in Schiedam. Ging naar de St. Henricusschool en begon daarna aan de MULO, maar dat klikte niet zodat hij overstapte naar de Technische school. Maar daar bleek dat hij niet voor de techniek in de wieg gelegd was.
De St. Henricusschool
Geen school, dan ga je werken en op 14 augustus 1961 ging hij aan het werk bij een baas die hij zijn hele leven trouw zou blijven; kom daar tegenwoordig nog maar eens om, dat is voorbij. De datum weet hij nog precies want het was de verjaardag van zijn moeder. Die werkgever was Simon de Wit, een Zaans bedrijf dat over het hele land vestigingen had. Herman werd jongste bediende in de winkel van de Wit aan de Schiedamseweg in Rotterdam. Via Simon de Wit heeft hij ook z’n vrouw Ellie ontmoet; haar broer werkte ook bij Simon de Wit en op een feestje hebben ze elkaar ontmoet.
De winkel aan de Schiedamseweg
Eén van zijn eerste taken was het bijhouden van het magazijn en dat deed hij zo fanatiek dat hij spullen uit de etalage haalde om het magazijn weer compleet te maken. En hij reed op de transportfiets, thuisbezorgen. Nu staat dat in de belangstelling maar dat werd toen al gedaan, niet in die hoeveelheden als nu natuurlijk. Levensgevaarlijk zo’n fiets met al die tramrails.
Dat hij zolang bij dit bedrijf is gebleven heeft te maken met het feit dat het een familiebedrijf was. Er werd, als je je best deed, voor je gezorgd. Je kreeg scholing en zo klom je op van jongste bediende naar verkoper en dan naar bedrijfsleider. Niet zonder studie natuurlijk, dat moest je zelf doen, vakdiploma’s, middenstandsdiploma, je vleesdiploma. Voor elk aspect van het winkelbedrijf haalde je je diploma’s en dan krijg je kansen.
Tijdens je studie kreeg je de kans om bij andere winkels te leren, want elke chef heeft weer een eigen kwaliteit waar je van kunt leren. Na een half jaartje ging je weer ergens anders heen. Ondertussen kreeg je beoordelingen en gesprekken totdat je een eigen winkel kreeg. Voor Herman was de leerperiode in Goes en Middelburg waar hij met de opdracht heen ging om te kijken of het levensvatbaar op die plek was. Dat had te maken met de logistiek want vanuit Zaandam werd alles bevoorraad. De bevoorrading was toen 1 x per week. En overal waar hij heen ging was hij in de kost bij iemand.
In die tijd had hij zijn toekomstige vrouw leren kennen en zij zat in Bilthoven in de verpleging waar zij haar opleiding heeft gedaan. En toen kwam Katwijk waarvoor hij werd gevraagd om daar chef te worden. Dat was de gelegenheid om te trouwen omdat ze daar boven de winkel een woning kregen. Tussen de laatste winkel en de nieuwe heeft Herman nog een tweetal jaren in de zomer verschillende campings gedaan, want ook daar had je Simon de Wit winkels. Toen is hij nog een topje van een vinger kwijtgeraakt bij het opruimen.
Grappig is wel dat Simon de Wit de sponsor en leverancier van de Jamboree in 1937 in Vogelenzang was en dat Albert Heijn dat van de Jamboree in 1995 in Dronten was.
Dus in 1970 een eigen winkel met een woning. Maar aan Katwijk kwam een eind en Herman werd ingezet in Leidschendam om een kaasafdeling, niet alleen verkopen, maar ook snijden op te zetten en te kijken of dat over het hele concern uitgerold zou kunnen worden. Na deze aparte klus kwam er weer een winkel. De keus was tussen Rotterdam aan een snelweg en de Zaanstreek en in dit geval een winkel in Krommenie. Naderhand werd hij overgeplaatst naar Zaandam waar Simon de Wit een nieuwe winkel aan de Westzijde opende, met een extra uitgang aan de Gedempte Gracht. In 1974 is het gezin naar Zaandam gekomen.
Simon de Wit was toen al niet meer zelfstandig; het bedrijf was in 1973 gefuseerd met concurrent Albert Heijn. Herman had ondertussen de avond-Mavo en het praktijkdiploma boekhouden gedaan. De supermarkt op de foto werd een Simon, een soort Cash&Carry-formule. De woning in Poelenburg was er één van het Bouwbedrijf Zaanse Industrie die voor haar personeel woningen had gebouwd.
Supermarkt Simon aan de Gedempte Gracht.
Herman Oomen solliciteerde op een interne advertentie en kwam in de toren van Albert Heijn op het Ankersmidplein terecht. Maar dat was niet boeiend genoeg, alleen maar cijfertjes.
En al die tijd was Herman naast z’n werk ook actief in de Scouting en de politiek. In Katwijk was hij al jeugdraadslid. En voor Scouting is hij de hele wereld over geweest. In de huiskamer hangt nog een herinnering aan de Jamboree van 1937 en Herman en Ellie zingen samen nog even: ‘In negentien-drie-zeven, zul je wat beleven. Dan komt de Jamboree in Nederland’. Een grote verzameling met spullen van over de hele wereld herinnert aan zijn reizen. Hij heeft ook jaren voor de Scouting de assistentie bij de kranslegging bij het Nationaal monument op de Dam tijdens de 4 mei herdenking mogen leiden; een precisieklus.
Ook in Zaandam is hij actief in de politiek geweest; raadslid van 16 mei 2001 tot 11 maart 2010. En ook zijn wijk Poelenburg, al jaren een politiek zorgenkindje, heeft altijd z’n belangstelling gehad. En hij is nog voorzitter geweest van de Seniorenraad Zaanstad waar de belangen van de oudere bewoners centraal staan. Voor al die activiteiten heeft hij een lintje van de Koning gekregen; Lid van de Orde van Oranje-Nassau.
Zijn functie bij Albert Heijn in de administratie verruilde hij via een interne vacature voor een functie in Nieuwegein bij de groentecentrale aldaar. Dat heeft hij jaren gedaan, maar de reistijden en de diensten vroegen hun tol. Elke dag 60 km heen en terug en je kon pas naar huis als alles klaar was. Gelukkig lag er al een klus op hem te wachten; de verhuizing van het kantoor van AH van het Ankersmidplein naar de Provincialeweg. Hij was de nacht coördinator van de techniek, dat wil zeggen dat hij, als er een afdeling in de nacht was overgebracht, controleerde of alle techniek die bij het functioneren van die afdeling hoort ook echt werkte op de nieuwe plek. De hele verhuizing duurde twee maanden.
Z’n laatste job voor het bedrijf was een controlefunctie over de distributie. Hij kreeg een lijst met welke filialen die beleverd werden en hoe laat en kon dan zelf kiezen welk filiaal hij zou bezoeken voor een controle om te zien of alles geleverd werd en op tijd er was. Deze functie is nu geheel door scantechniek vervangen. Hij begon bij Simon de Wit en 48 jaar later verliet hij het bedrijf maar nu met de naam Albert Heijn.